در نگاهی تازه و معاصر به ساحت روابطعمومی در سازمان ها باید اذعان کرد که روابط عمومی سامانه هشدار سریع راهبردی، رصدخانه و چشم همیشه بیدار سازمان هاست؛ سازمان هایی که در عصر عدم قطعیت و محیط های آشوبناک معاصر با چالش ها و مسائل نوپدید و بی سابقه ای دست به گریبان هستند. سازمان ها و نهادها همواره از تجارب و تخصص های خود برای رویارویی با چالش ها و دشواری ها بهره گرفته اند؛ در محیط هایی که پویایی فزاینده ای نداشته است و تغییرات تدریجی و کنترل پذیر بوده اند، سازمان و روابط عمومی آن با بهره گیری از تجارب پیشین، دشواری ها و مسائل را بر پایه الگویی خطی، تناوبی و تکرار پذیر، مدیریت می کردند.
افزایش سرعت تغییر و شتاب گیری تحولات موجبات آن را فراهم ساخته است که بسیاری از پارادایم ها، پندارها و روش شناسی های سنتی در سراشیب زوال و تردید قرار گیرند. دیگر نمی توان مسایل و موضوعات نوپدید را با روشهای سنتی گذشته حل کرد، زیرا سازمان ها در درک و فهم موضوعاتی که از آن تجربه ای ندارند، عاجز هستند. ناپیوستگی ها، شوک ها و شگفتی ها بیش و پیش از آن که نیازمند وجود تجربه و دانش سازمانی باشند، محتاج توانایی سازمان ها و کارکنان به حل خلاقانه مسأله هستند. به دیگر عبارت، دنیای مدیریت و به تبع آن، دنیای روابط عمومی از رویکردی که اصطلاحاً آن را “روند – بنیاد” می نامیم گذر کرده و پای به عرصه ای نهاده است که می توان آن را “رویداد – محور” نامید.
روندها همواره مبتنی بر دانش و تجربه و داده های گذشته بوده است، روندها کمابیش پیش بینی پذیر و بدون غافل گیری بوده اند و به بیان روشن تر، ادامه خطی دنیای حال و گذشته بوده اند، اما دنیای “رویداد – محور” دنیای غیر تناوبی، پیش بینی ناپذیر و شگفتنی سازی است که غلبه بر مسایل و چالش های آن بیش و پیش از آن که نیازمند تجربه و روال اندیشی باشد، نیازمند خلاقیت و نوآوری است؛ و بی سبب نیست که مجمع جهانی اقتصاد، مهمترین مهارت از میان مهارت های دهگانۀ مدیریت را “مهارت حل مسائل پیچیده” می داند. در محیط غیر تناوبی و نوآیندی که فراروی روابط عمومی ها است، چالش ها، دشواری ها و مسایلی چهره می نمایند که سابقه ای تاریخی نداشته اند و به ناچار تنها رویکرد مؤثر برای غلبه بر آن ها، بهره گیری از روش های حل مسأله است، روشهایی که از طرح “چرا …” گذر کرده و به طرح پرسش های “چگونه …” می رسند.”چرا ” پرسشی معطوف به گذشته است که ریشه رویدادها را در سوابق جستجو کند و در مقابل، “چگونه” در پی حل مسایل آینده است.
روش های حل مسأله که می توان از آنها با نام روشهای اتاق فکری یاد کرد، مجموعه روش هایی است که می کوشد موضوعات و چالش های نوآیند را از طریق خرد جمعی، روش های مشارکت جویانه و بهره گیری تفکر جمعی، بررسی کند. در جهان معاصر و همچنین در سالهای پیش رو، روابط عمومی ها نیازمند مجهز شدن به این روش ها برای غلبه بر جریان توفنده موضوعات نوظهوری هستند که سازمان ها و کارکنان را در دایرۀ تأثیر خود قرار می دهند.
هم اینک این روشها، از جمله ذهن انگیزی، نقشه ذهنی، شش کلاه تفکر، دوایر خلاق و…. ازجمله مهارت های کلیدی حل مسأله در روابط عمومی ها و سازمان ها هستند.
گفتنی است شانزدهمین کنفرانس بینالمللی روابط عمومی ایران با رویکرد “ایده پردازی” و “تجربه محوری”، 15 و 16 دیماه سال جاری در تهران برگزار میشود.
بدون تردید برگزاری و موفقیت کنفرانس بین المللی روابط عمومی ایران بدون بهره مندی از تجربه ها و ایده های ناب شاغلان روابط عمومی امکان پذیر نیست. به همین دلیل دبیرخانه کنفرانس، آموزش مهارت های کاربردی را در قالب ارایه ایده ها و الگوهای کاربردی و جدید در دستور کار خود قرار داده است.
برای نخستین بار “کرسی تخصصی رویازی روابط عمومی ایران” به همت موسسه کارگزار روابط عمومی همزمان با شانزدهمین کنفرانس بین المللی روابط عمومی ایران برای جمع آوری، بررسی و بهره برداری از ایده های برتر تاسیس می شود.
در رویداد تجربه محور کنفرانس روابط عمومی ایران، به بررسی آخرین ایده ها و آموزههای موفق شاغلان روابط عمومی پرداخته می شود. در این کنفرانس، تجربهها و ایده های ناب شاغلان روابط عمومی با شرکت کنندگان به اشتراک گذاشته میشود.
اگر در سازمان و شرکت تان در حوزه روابط عمومی، کارها و ایده های ناب دارید، آن را در قالب قوانین، شرایط و کاربرگ طراحی شده به نشانی الکترونیکی دبیرخانه کنفرانس ارسال نمایید.
همچنین همزمان با شانزدهمین کنفرانس بین المللی روابط عمومی ایران (ICPR1398)، دو کارگاه تخصصی با موضوع “ارتباطات بصری” برگزار می شود تا سطح دانش و تجربه حرفه ای شاغلان روابط عمومی را در رابطه با طراحی معاصر و شیوه های ارتباط تصویری بهبود بخشد.
کاربردهای ارتباطات بصری اکنون در همه حوزه های روابط عمومی بویژه روابط عمومی دیجیتال، وارد دوره رشد و گسترش پایدار شده و این کارگاه به عنوان یک رویداد مهم به بررسی جهان “ارتباطات بصری و کاربردهای آن در روابط عمومی” می پردازد.