ضرورت بودن روابط‌عمومی در متن
منوچهر محمدشمیرانی
روابط‌عمومی، از روز اول، نه از سر تفنن، بلکه از روی ضرورت و نیاز به وجود واسطه‌ای آگاه و مطمئن، بین سازمان و مخاطب به‌وجود آمد و در طول تاریخ حضور خود تا به امروز، روابط‌عمومی‌های خوب و مسلط، در متن اصلی رخدادهای سازمان و حتی به عنوان مشاور و شکل‌دهنده تصمیم‌های خوب و درست مدیریت به‌شمار رفته‌اند.
روابط عمومی، اگر قرار بود در حاشیه بماند و چیزی، بیش از یک نهاد نمایشی و یا درخدمت مدیر ناآگاه نباشد به یقین تا به امروز، تار و پودش از هم گسیخته می‌شد و از هم می‌پاشید.
ولی به مدد آگاهی مدیران آشنا با ضرورت و نقش ارتباط صحیح برای تحقق اهداف سازمانی و حضور انجمن‌ها و تشکل‌ها و افرادی که، حرکت و فعالیت روابط‌عمومی آگاه و قدرتمند و تاثیرگذار را، در مسیر تحقق منافع سازمانی و به تبع آن، منافع ملی کشور می‌دانند می‌بایست از تداوم خمودگی و رکود بر روابط‌عمومی‌ها جلوگیری کرد و تلاش نمود روابط‌عمومی‌ها، با انتخاب افراد کار بلد و کارآزموده به عنوان مدیر و سوق دادن روابط‌عمومی‌ها، از حاشیه به متن، جایگاه واقعی آنان را تثبیت نمایند.
ای کاش، مدیران ارشد کشور از بروز بحران‌های فراوان در کشور، این درس را بیاموزند که اگر روابط‌عمومی ایران، در متن قرار داشت بسیاری از این بحران‌ها به‌وجود نمی‌آمد و یا با روابط‌عمومی‌های دانا، می‌شد ضمن برقراری ارتباط مطلوب، عوارض این بحران‌ها را کاهش داد.
انتهای پیام/