معرفی رشته روابط‌عمومی (پی آر)
شبكه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)–|| روابط‌عمومی از طیف گسترده ای از حوزه ها تشکیل شده است. با توجه به حوزه هایی که روابط‌عمومی به آنها می پردازد می توان این رشته را به بخش های ذیل تقسیم کرد:
1. روابط‌عمومی مالی: همانگونه از نام آن پیداست، تمرکز این حوزه بر امور مالی از قبیل سرمایه گذاری، افشای توافقات، اعمال کنترل، پایبندی به مقررات دولتی و غیره است. با توجه به پیچیدگی مسائل مالی، روابط‌عمومی مالی اغلب شامل یک کارمند وکیل که امور مالی مشتریان را از طریق ایجاد و نگهداری درک مثبت مشتریان و مردم نسبت به آنها ارائه می کند. روابط‌عمومی مالی بیشتر از اینکه با عموم مردم سر و کار داشته باشد با رسانه ها، سهامداران، کسب و کارها و جامعه تخصصی سرمایه گذاران در ارتباط است.
2. روابط‌عمومی مصرف کننده. این رشته روابط‌عمومی به طور تخصصی به ارائه محصولات و خدمات با هدف بالا بردن آگاهی عمومی و ایجاد جذابیت برای مصرف کننده هدف می پردازد. همچنین روابط‌عمومی مصرف کننده به ترویج تخصصی کالا و خدمات کمک می کند و متعاقب آن فروش را افزایش می دهد، وجوه مشترک زیادی با بازاریابی دارد.
3. ارتباطات بحران. خدمات روابط‌عمومی در این حوزه مختص شرایط بحران است که در آن متخصصان روابط‌عمومی در نقش بهترین «وکلا» به رفع بحران کمک می کنند. هدف متخصصان روابط‌عمومی بحران این است که اوضاع را تحت کنترل درآورده و باعث شوند که حداقل خسارت به شهرت و تصویر عمومی مشتری در شرایط بحران وارد شود. به منظور جلوگیری از تخریب شهرت مشتری، روابط‌عمومی بحران نیازمند مهارت های ارتباطی عالی به منظور معطوف کردن افکار عمومی به وجه دیگری از داستان است. روش های روابط‌عمومی در ارتباطات بحران ممکن است شامل پیچاندن باشد که بر خلاف تصور عموم همیشه با فریب و یا دستکاری در افکار عمومی همراه نیست.
4. روابط‌عمومی دولتی. هدف این رشته روابط‌عمومی که در تعامل با بدنه نهادهای دولتی است تاثیرگذاری بر سیاستگذاری ها می باشد. روش ها و ابزارهای استفاده شده در این روابط‌عمومی شامل: لابی گری است اما عبارت اخیر به اندازه کافی برای برنده شدن در کسب حمایت از سیاستمداران برای یک موقعیت خاص کافی نیست. روابط‌عمومی دولتی نباید با ارتباطات دولت که اشاره به ارتباط میان دولت و مردم است خلط شود.
5. روابط‌عمومی داخلی. این رشته روابط‌عمومی بر ارتباطات درون شرکت یا سازمان متمرکز شده است. در اکثر سازمان ها که از روابط‌عمومی داخلی استفاده می کنند، معمولا بخش روابط‌عمومی وظیفه ارائه اطلاعات مرتبط را در مورد کارکنان در زمان ارتباط بر عهده دارد.
روابط‌عمومی در کشور ما بدور از این کش و قوس ها تنها با یک گرایش روابط‌عمومی آن هم در مقطع کارشناسی ارائه می شود و هنوز هیچ دانشجویی در مقطع کارشناسی ارشد روابط‌عمومی در دانشگاه های سراسری ایران دانش آموخته نشده است. بنابراین، تخصص های ارائه شده عملا در حوزه روابط‌عمومی کشور بی معنا هستند. همچنین برخی از روابط‌عمومی های پیشرو در کشور، با بهره گیری از توان تخصصی برخی متخصصان روابط‌عمومی در حوزه فعالیت های خود، دست به تحقیقات و تدوین چارچوب ها و استانداردهایی زده اند که هنوز در ابتدای راه اجرای آن چارچوب ها و استانداردها قرار دارند.
با این شرایط می توان حدس زد، مفاهیم مذکور که اینک در روابط‌عمومی جهانی نیز کم کم تغییر می پذیرند، حداقل تا دهه آینده در ایران موضوعیت پیدا نخواهند کرد و صرف ترجمه چند یادداشت و مقاله نمی توان این مباحث را به طور جدی وارد فضای علمی و اجرایی کشور کرد. و در این زمینه به مساعدت بخش های قانون گذاری و نهادهای آموزشی کشور نیازمند هستیم.- مترجم]
منبع: http://www.ipr.org.uk/public-relations-pr-disciplines.html
منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)