چرا ارتباطات همکاران در محیط کار مهم است؟ نقش کلیدی ارتباطات همکاران در مشارکت و رفاه کارکنان
در محیطهای کاری مدرن، کیفیت ارتباطات میان همکاران نقش مهمی در شکلگیری مشارکت، رضایت و سلامت روانی کارکنان دارد. برخلاف باور رایج که تأکید اصلی را بر رهبری و سیاستهای سازمانی میگذارد، شواهد نشان میدهد ارتباطات حمایتی و معنادار با همکاران، عامل کلیدی در ماندگاری، انگیزه و موفقیت شغلی افراد است. این مقاله با تحلیل پژوهشهای جدید، اهمیت ارتباطات همکاران را به عنوان محرک اصلی مشارکت کارکنان و رفاه سازمانی برجسته میکند.
اینکه با چه کسی کار میکنیم مهم است: بررسی نقش ارتباطات همکاران در مشارکت کارکنان
هنگامی که به تجربیات شغلی گذشته خود فکر میکنم، اولین چیزی که به ذهنم میرسد همکارانم هستند. برای مثال، یکی از شغلهای مورد علاقه من در سالهای ابتدایی زندگی، کار در کافه مارمالاد در مالیبو کالیفرنیا بود که در دوران تحصیل در دانشگاه پپرداین انجام میدادم. من عاشق افرادی بودم که با آنها کار میکردم و هنوز هم با تعدادی از آنها در ارتباط هستم. همچنین، در اولین شغل حرفهایام در یک سازمان غیرانتفاعی، روابط محکمی با همکارانم شکل گرفت که هنوز هم دوستان صمیمی و حامی من هستند. حتی اکنون در دانشگاه آلاباما، یکی از دلایل اصلی علاقهام به کار، حضور همین همکاران است.
بسیاری از ما میتوانیم کسانی را به خاطر بیاوریم که حضورشان در محیط کار برای ما الهامبخش و اثرگذار بوده است. اغلب افراد به خاطر ارتباط با افراد در یک شرکت میمانند، نه فقط به خاطر خود سازمان. با این حال، پژوهشهای اندکی درباره تأثیر روابط و ارتباطات همکاران بر مشارکت کارکنان انجام شده است (کیم و همکاران، ۲۰۲۴). بررسی این روابط مهم ضروری است، زیرا بخش مهمی از پویایی ارتباطات داخلی سازمان در تعامل کارکنان با یکدیگر شکل میگیرد (کیم و همکاران، ۲۰۲۴).
هاید و سیمونسون (۲۰۱۱) نیز بر لزوم پژوهش بیشتر درباره تجربیات همکاران در سازمان تأکید کرده و گفتهاند که تمرکز بیش از حد بر رهبری میتواند بر روند گفتگوها تسلط یابد. از همین رو، مطالعات محدودی به بررسی ارتباطات میان همکاران پرداختهاند. به عنوان نمونه، کین و من (۲۰۲۲) با رویکرد پیمایشی بررسی کردند که چگونه ارتباطات داخلی بر سلامت روان کارکنان تأثیر میگذارد. نتایج نشان داد ارتباط حمایتی با همکاران و ارتباط متقارن رهبری، به اعتماد بیشتر و سلامت روان بالاتر میانجامد. مدسن (۲۰۱۸) نیز در یک مطالعه موردی، انواع ارتباطات میان همکاران در شبکههای اجتماعی داخلی را بررسی کرد. با این حال، پژوهشهای اندکی به بررسی ارتباطات همکاران و نقش آن در مشارکت کارکنان پرداختهاند. کیم و همکاران (۲۰۲۴) از نخستین پژوهشگرانی هستند که به این موضوع توجه ویژه نشان دادهاند.
بنابراین، انجام مطالعات بیشتر برای کشف نحوه تأثیر ارتباطات میان همکاران بر تعامل و مشارکت کارکنان ضروری است. به طور خاص، مطالعات موردی درباره بهترین محیطهای کاری میتواند به روشنتر شدن نقش این ارتباطات کمک کند. همچنین توسعه چارچوبی برای تبیین ارتباط همکاران و آثار مثبت یا منفی آن بر سلامت و رفاه کارکنان اهمیت دارد. انجام مصاحبههای عمقی و گروههای متمرکز با مدیران برای شناسایی راههای موفقیتآمیز تقویت ارتباطات میان همکاران، از دیگر پیشنهادهای این یادداشت است.
علاوه بر بحثهای آکادمیک، سازمانها نیز میتوانند برای تقویت این روابط اقدام کنند. نخست، ایجاد فرهنگی که ارزش ارتباطات میان همکاران را برجسته سازد، اهمیت دارد؛ از جمله برگزاری رویدادهای غیررسمی مانند ساعات خوش، تیمهای ورزشی شرکتی یا ناهارهای مشترک. براساس گزارش اخیر موسسه روابطعمومی و گروه گراسمن (۲۰۲۵)، چنین برنامههایی نقش کلیدی در ایجاد احساس تعلق و تقویت روابط میان همکاران دارند. دوم، حمایت واقعی از این ارتباطات باید هدف افزایش رفاه روانی و تعامل کارکنان باشد، نه صرفاً سودآوری سازمان. این روابط باید تشویق شوند نه تحمیل، و تناسب فرهنگی افراد جدید هنگام استخدام نیز در نظر گرفته شود.
در پایان، فرصتهای فراوانی برای پرورش روابط قویتر میان همکاران و بررسی تأثیر آن بر مشارکت و رفاه کارکنان وجود دارد. لازم میدانم از همکاران و دوستانم که همواره الهامبخش و حامی من بودهاند، سپاسگزاری کنم و از اینکه در کنار آنان کار میکنم، احساس خوشبختی دارم.
منتشرشده توسط دکتر لورا لمون، ۲۲ ژوئیه ۲۰۲۵
مرکز تحقیقات ارتباطات سازمانی IPR
منابع
هاید و سیمونسون (۲۰۱۱)، مجله بینالمللی ارتباطات استراتژیک
مرکز روابطعمومی (۲۰۲۵)، مشارکت کارکنان در صنعت ارتباطات
کیم و همکاران (۲۰۲۴)، مجله تحقیقات روابطعمومی
مدسن (۲۰۱۸)، مجله بینالمللی ارتباطات شرکتی
کین و من (۲۰۲۲)، مجله بینالمللی ارتباطات تجاری
با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرام ما بپیوندید:
انتهای پیام/