انتشارات کارگزار روابط عمومی

چکیده
بحران نه‌تنها یک مشکل اجتماعی است، بلکه یک گسست میان دو مرحله قبل و بعد از بحران که می‌تواند در شرایط بحرانی به یک گسست جدی تبدیل شود. بنابراین، بحران یک حالت ایستا نیست، یک حرکت میان دو مرحله مهم از حیات انسانی، ساختار یک سازمان و بالاخره یک جامعه است.

بحران از منظر دیگر حالتی از جنگی است که به صورت آرام وارد ساختارها می‌شود و به‌تدریج به مرحله بحرانی یا نقطه اوج می‌رسد که در آن صورت به یک «بحران واقعی» تبدیل می‌شود و سیستم سخت‌افزاری و نرم‌افزاری آنها را مختل می‌سازد.

رسانه‌ها نقش اساسی در ایجاد، خنثی‌سازی، تعدیل و تغییر بحران دارند. این نقش در شرایط مختلف می‌تواند برای جامعه حیاتی باشد. رسانه‌هایی هستند که آگاهانه با درک شرایط موجود یا در مواردی غیرآگاهانه بدون شناخت کافی شرایط و واقعیت‌ها بحران‌ساز می‌شوند. در مقابل رسانه‌هایی هستند که در تلاش می‌باشند که شرایط بحرانی را کاهش و در حالت بحران، در خنثی‌سازی آن تلاش کنند.

روابط‌عمومی‌ها، نقش مهمی در شرایط قبل، حین و بعد از بحران در سازمان دارند. روابط‌عمومی‌ها با اطلاعاتی که می‌توانند با تلاش و پیگیری به‌دست آورند می‌توانند نقش اساسی در خنثی‌سازی بحران‌ها داشته باشند.

برای شناخت بحران و نقش رسانه‌ها و روابط‌عمومی‌ها که به نوعی نقش‌های رسانه‌ای گوناگونی در راستای انعکاس اخبار، گزارشات، برنامه‌ها و تولیدات سازمان دارند و می‌توان آنها را از این جهت به‌عنوان «روابط‌عمومی به‌مثابه رسانه» نامید، باید فرایند بحران بر مبنای معناشناسی این واژه و مراحل آن را مورد بحث و بررسی قرار داد.

رسانه روابط‌عمومی در این رابطه و در بستر فرهنگ‌های مختلف می‌تواند نقش دوگانه مدیریت و کنترل یا تصعید و گسترش بحران با بهره‌گیری از شیوه‌های مختلف برجسته‌سازی، اقناع، کاشت و آموزش را عهده‌دار باشند.

واژه‌های کلیدی: روابط‌عمومی، رسانه، بحران، مدیریت بحران

فهرست مطالب
مقدمه
معنای بحران
تنوع و مراحل بحران
نقش رسانه‌ها در مدیریت بحران
رابطه بحران با پیام رسانه‌ای
بحران روابط‌عمومی، بحران سازمان
نقش روابط‌عمومی در مدیریت درون سازمان در زمان بحران
نتیجه‌گیری
منابع