
روابط عمومي و توسعه انساني: رويارويي با ريسكهاي انسان بودن، يا ريسكهاي پيش روي انسانها؟
پروفسور كريس گالوي
مدير گروه روابط عمومي، دانشگاه سوئينبرن، ملبورن، استراليا
روابط عمومي را مي توان اين گونه تعريف كرد:”ارتباطات استراتژيكي كه سازمانهاي مختلف براي ايجاد و حفظ روابط همزيگري با مخاطباني كه هر روز به لحاظ فرهنگي تنوع بيشتري پيدا مي كنند به كار مي گيرند” (سريرامش و ورشیک، ص xxxiv)
تعريف غرب از روابط عمومي بر اين موضوع تمركز دارد كه اين حرفه چگونه مي تواند عملكرد مالي و نفوذ سياسي يك سازمان را بهبود بخشد. پرسشهايي مانند “نقش روابط عمومي در توسعه انساني چيست؟” كاملا ناديده گرفته مي شوند. در حالي كه اگر به توسعه به چشم نيروي حركتي به سمت عملكرد مؤثر جامعه نگريسته شود، روابط عمومي مي تواند در توسعه انساني نقش به سزايي داشته باشد. (هيث، 2006)
طبق گفته هيث، روابط عمومي مي تواند به اين عملكرد مؤثر كمك كند، با مطرح كردن معنايي مشترك، بر اساس آنچه جوامع مي توانند به كمك هم انجام دهند تا با ريسك و ديگر مسائلي كه پيش روي جمع قرار گرفته است روبرو شوند.