روزی روزگاری روابط عمومی، بازی تماماً در مورد هنر صبر و کمال بود. نوشتن بیانیه مطبوعاتی عالی، حفظ یک فهرست ارتباطات رسانه‌ای و شاید پیدا کردن یک فرصت در رادیو صبح یا اخبار شبانه. این پیروزی‌ها بودند که باعث می‌شد متخصصان روابط عمومی در پشت درهای بسته یک رقص پیروزی کوچک داشته باشند.