جایگاه اخلاق در روابطعمومی
دکتر لاریسا گرانیگ
استاد ممتاز دانشکده ارتباطات، دانشگاه مریلند – آمریکا
کارگزاران و متخصصان روابط‌عمومی‌با مسایل اخلاقی مهمی‌در حرفه خود روبرو هستند. در این مقاله، من به سه مسأله که به نظرم مهم و مربوط به هم هستند، خواهم پرداخت. آنها عبارتند از رازداری، پاسخگویی، و دانش حرفه ای. آنچه درباره هر سه مورد یاد شده ذکر خواهد شد، نتیجه سال‌ها تجربه و تحصیل مداوم به طرق مختلف اعم از کارگاه، سمینار، بازنگری‌های رسمی، مطالعه کتب و نشریات و غیره می‌باشد. هر سه موضوع به این سؤال می‌پردازند که آیا کارگزاران روابط‌عمومی‌باید در رابطه با مسایل سازمان خود، با رسانه‌ها و دیگر جوامع عمومی‌کاملا صادق و باز باشند یا خیر.
اکثر کارگزاران روابط‌عمومی‌در سراسر دنیا، از مفهوم شفافیت در کار خود حمایت می‌کنند. در عصر معاصر، شفافیت است که مشخصه این حرفه محسوب می‌شود نه پنهان کاری و تزویر. اما به هرحال، چنین شفافیتی می‌تواند انتخابی (نامتقارن) یا مطلق (متقارن) باشد. این بدان معنی است که کارگزارانی که دارای دیدگاه نامتقارن هستند، میزان افشاگری یا پنهان کاری خود را به دقت انتخاب می‌کنند. آنها رازدار هستند. آنها در اصل کاملا باز نیستند زیرا منافع سازمان خود را بر جوامع عمومی‌دیگر مانند اجتماع، کارمندان، مشتریان یا مصرف کنندگان ارجح می‌دانند. همکاران آنها که طرفدار دیدگاه متقارن هستند در زمینه برنامه‌ها و فعالیت‌های سازمان شان که به آنها مربوط است، کاملا باز و صادق هستند. بنابراین سعی می‌کنند میان منافع خود سازمان و منافع مشروع نمایندگان مهم آن تعادل برقرار سازند.
