حسين عماد افشار

پاسداشت مقام معلم

حسين عماد افشار در سال 1299 خورشيدي در شهر اروميه متولد شد. مقاطع تحصيلي را در اروميه گذراند و در همين شهر به استخدام وزارت فرهنگ سابق در آمد و پس از 5 سال معلمي به تهران عزيمت كرد.

در سال 1346 با افتتاح و شروع به كار موسسه عالي مطبوعات و روابط‌عمومی كه بعداً به دانشكده علوم ارتباطات اجتماعي تغيير نام يافت تدريس زبان و دستور نگارش فارسي در مطبوعات را به عهده گرفت. وي با تاليف كتاب‌هاي متعددي در زمينة ادبيات مطبوعات، چهره اي نام آشنا براي استادان، دانشجويان، روزنامه نگاران و كارشناسان روابط‌عمومی‌شد.

به پاس خدمات استاد عماد افشار دانشجويان، اعضاي هيات علمي گروه ارتباطات دانشگاه علامه طباطبايي و دست اندركاران روابط‌عمومی‌ها روز دوشنبه هفتم اسفند ماه 74 در دانشكده علوم اجتماعي گردهم آمدند تا در مراسمي از نيم قرن تلاش علمي و فرهنگي اين استاد فرزانه تقدير نمايند.

در ابتداي اين مراسم كه مورد استقبال بسياري از فارغ التحصيلان دانشجويان دانشكده علوم اجتماعي، استادان و كارشناسان قرار گرفته بود بيانيه اي از سوي دانشجويان علوم ارتباطات دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه علامه طباطبايي قرائت شد.

 در قسمتي از اين بيانيه آمده است: «پاس داشتن آدم‌ها و ارزش‌ها در اين روزگار غريب كه هر چيز به سرعت رنگ مي بازد و محو مي شود، شايد تنها، فراخواني باشد براي چشم‌ها و دل‌هايي كه در شتاب گريزناپذير اين عصر‌، نه از جلوه‌هاي خويش بيرون كه از خويش نيز غافل اند، از اين رو تجليل از آن‌ها كه مرد علم و عمل اند، بيش از آن كه پاس داشتن يك عمر تلاش و تجربه باشد، پاسخ به نياز نسل‌هايي است كه معنويت و كمال را هميشه در گذشته‌ها مي جويند حال آن كه هميشه، انبوهي از كسان يافت مي شوند كه فخر زمانه اند.

اينجا در ميان ما مردي نشسته است كه نيم قرن بي وقفه به آموزش زبان و ادب فارسي پرداخته است و ما امروز نه اين كه پي بزرگداشت معلمي فرزانه باشيم كه دنبال بهانه اي بوده ايم براي آن كه بگوييم هنوز هم نيازمند دست نوازش استاديم».

دكتر كاظم معتمدنژاد استاد گروه ارتباطات دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه علامه طباطبايي در سخناني به تشريح پژوهش‌هاي علمي و دانشگاهي استاد عماد افشار پرداخت.

وي گفت: آقاي عماد افشار از 30 سال پيش كه مقدمات تاسيس اين دانشكده فراهم مي شد با ما همكاري داشتند. همان طور كه همه اطلاع دارند ايشان يك استاد تمونه هستند نمونه نه فقط از لحاظ آموزش و پژوهش بلكه نمونه به عنوان يك انسان، به عنوان يك معلم واقعي، معلمي كه تمام عمرش را وقف آموزش و پژوهش كرد.

دكتر معتمد نژاد در بارة تاليفات استاد عماد افشار گفت: وي چهار كتاب تاليف كرده است كه عبارتند از آيين درست نويسي، گزارش و نگارش در روابط‌عمومی، دستور و ساختمان زبان فارسي، شيوه نگارش فارسي در مطبوعات كه در اختيار علاقه‌مندان و دانشجويان قرار دارند و در مورد آخرين كتاب مي توان گفت كه در واقع هدف بنيانگذاران علوم ارتباطات اجتماعي را تامين مي كند و كتابي است كه نه تنها مورد استفاده دانشجويان قرار گرفته بلكه همه استادان اين رشته از آن استفاده مي كنند.

در ادامه مراسم به پاس تلاش‌هاي ارزنده علمي و پژوهشي استاد حسين عماد افشار تقديرنامه‌هايي از سوي دانشجويان علوم ارتباطات دانشكده علوم اجتماعي و انجمن روابط‌عمومی‌ايران تهيه و به استاد اهدا شد.

در پايان اين مراسم استاد عماد افشار در سخنان كوتاهي ضمي تشكر از تشكيل گردهمايي گفت: «ما همواره ياران روابط‌عمومی‌را از خدمتگذاران بزرگ مملكت خود مي دانيم، ‌ياراني كه دورهم جمع شده اند، كساني كه با يكديگر همفكري دارند و مي خواهند جامعه را به سوي خير و نيكي و ثواب هدايت كنند.

وي افزود: مسئولان روابط‌عمومی، كساني هستند كه در جامعه همه امور را تحت نظر دارند، ارزيابي مي كنند و نتيجه اين ارزيابي را در معرض افكار عامه قرار مي دهند تا براي باز شناختن نيك از شر براي جامعه مفيد باشد و به همين دليل كار كارشناسان روابط‌عمومی‌را در اوج اهميت مي شناسيم. اهميتي كه براي جامعه مفيد است و آن‌ها خود را فداي جامعه مي كنند تا منفعتي را به جامعه برسانند».

به یاد آخرین دیدار با استاد نگارش فارسی در مطبوعات

تقریباً دو ماه پیش بود که دوباره استاد حسین عماد افشار را دیدیم، با همان سرزندگی و شوخ طبعی و تواضع همیشگی. در افتتاحیه همایش بررسی مسایل روابط‌عمومی‌در ایران، وقتی از او خواستند صحبت کند، خیلی مختصر حرف زد و به طنز گفت که خود را صالح نمی‌داند که وقت حاضران را تلف کند.

دو روز بعد، در جشنواره برترین‌های روابط‌عمومی‌از او تقدیر شد و می¬دانیم این از موارد نادری بود که در زمان حیات استادان و اندیشمندان، تلاش‌ها و خدمات آنان پاس داشته می‌شد و متأسفانه چندی نگذشت که این خبر تلخ منتشر شد: استاد حسین عماد افشار درگذشت.

مرحوم استاد حسین عماد افشار 1299 شمسی در ارومیه متولد شد و پس از گذراندن تحصیلات دوره‌های ابتدایی و متوسطه، تحصیلات خود را در رشته علوم قضایی دانشگاه تهران ادامه داد. البته در فاصله پایانه دوره متوسطه و دوره دانشجویی چند سال به تدریس مشغول بود و در زمان دانشجویی نیز به دلیل علاقه اش به ادبیات فارسی، به تدریس در دبیرستان‌های مختلف ادامه داد.

آن شادروان از نخستین کسانی بود که از اولین آزمون ورودی و ابتدای تأسیس دانشکده علوم ارتباطات- که در آن هنگام مدرسه عالی مطبوعات نام داشت- با آن همکاری کرد و 30 سال در این دانشکده- که بعدها به دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی تغییر نام داد- به تدریس ادبیات فارسی، شیوه نگارش فارسی در مطبوعات و … پرداخت.

وی در کنار تدریس، مقالات متعددی در نشریان منتشر کرد و چهار کتاب به نام‌های «آیین درست نویسی»، «گزارش و نگارش در روابط‌عمومی»، «دستور و ساختمان زبان فارسی» و «شیوه نگارش فارسی در مطبوعات» از خود به یادگار گذاشت.

استاد علاوه بر فعالیت‌های مذکور، چند سال نیز در مرکز گسترش آموزش رسانه‌ها (معاونت امور مطبوعاتی و تبلیغاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)، شیوه نگارش فارسی در مطبوعات را به روزنامه نگاران درس می‌داد و تا پایان عمر دغدغه درست نویسی زبان فارسی را داشت. یادش گرامی‌و روانش شاد باد.